Rok: 2021

Poszukując inspiracji dla moich prac wykonywanych metodą yakisugi 焼 o czym czytaliście w poprzednim artykule, natknąłem się na bardzo ciekawy artykuł o tzw. miastach pocztowych w dawnej Japonii. Oczywiście moją uwagę przyciągnęły przepiękne, kilkusetletnie elewacje domów jakie widniały na zdjęciach. Perełki architektoniczne, wykonane rękami japońskich mistrzów drewna, zachowane przez ponad cztery stulecia!

Miasta pocztowe powstawały w okresie Edo 江 戸 (1603-1868). Budowano je w całym kraju kwitnącej wiśni, jako miejsca odpoczynku dla wszystkich poruszających się głównymi drogami łączącymi dzisiejsze Tokio 東 京 都, z pozostałymi ważnymi miastami. Przy jednej z takich dróg po dzień dzisiejszy zachowała się architektura tamtej epoki w niemalże niezmiennym stanie. Mowa tu o drodze Nakasendō 中 山 道, która łączyła Edo 江 戸 z Kyōto 京 都 市 w centralnej części wyspy Honsiu. Należała ona do sieć dróg łączących stolicę z całym krajem.

Na mapie, w kolorze zielony, zaznaczono pięć najważniejszych dróg zwanych Gokaidō 五 街 道 przy których powstawały miasta pocztowe oraz w kolorze pomarańczowym drogi o mniejszym znaczeniu dla całego kraju. Pięć najważniejszych dróg to:

• Nikkō Kaidō 日 光 街 道 z Edo 江 戸 do świątyni Nikkō Tōshō-gū 日 光 東 照 宮
• Ōshū Kaidō 奥 州 街 道 z Edo 江 戸 do prowincji Mutsu 陸 奥 国
• Koshu Kaido z Edo 江 戸 do prowincji Kai 甲 斐 国
• Nakasendo z Edo 江 戸 do Kyōto-shi  京 都 市 (przez góry)
• Tokaido z Edo 江 戸 do do Kyōto-shi  京 都 市 (wzdłuż wybrzeża)

Drogi oraz miasta pocztowe spełniały bardzo istotną rolę w polityce szogunatu Tokugawa 徳 川 幕 府 przez większość okresu Edo. Celem budowy całej tej infrastruktury było wzmocnienie centralnej kontroli nad  Daimyō 大名 tj. panami feudalnym . Wymagało to od Daimyō 大 名, życia na przemian we własnym zamku oraz w Edo 江 戸, poza tym pomogło to po prostu otrzymać lepszą komunikację w bardzo trudnym terenie. Aby jeszcze usprawnić poruszanie się po Japonii, rozpoczęto budowę tytułowych miast pocztowych tj. Shukuba 宿 場. Nazwa ta odnosi się w głównej mierze do miast na pięciu głównych drogach zwanych Gokaidō 五 街 道. Miejscowości, w których znajdowały się te miejsca odpoczynku, posiadały miejsca noclegowe, sklepy oraz inne usługi ukierunkowane na zapewnienie odpoczynku. Tylko na pięciu głównych drogach, pocztowych miasteczek było ponad dwieście.

Shukuba 宿 場 pełniły również funkcję obronną dla osób znajdujących się wewnątrz. Miast strzegły konstrukcje obronne zwana Masugata 桝 形, z architektonicznego punktu widzenia jedna z najbardziej złożonych sztuczek obronnych stosowanych przez japońskich budowniczych. Podejście do granic miasta wykonywane było pod kątem prostym, opóźniając w ten sposób atakujących i dając obrońcom czas na reakcję.

Droga zwana Nakasendō 中 山 道 droga wśród gór, nazywana czasem Kisokaidō 木 曾 街 道 o długości 540 kilometrów, przecina Honsiu i dociera do Kioto. Prowadzi przez dzisiejsze prefektury Saitama, Gunma, Nagano, Gifu, Shiga i Nagano. Na jej przebiegu zbudowano sześćdziesiąt dziewięć miast pocztowych, najwięcej spośród pięciu dróg Edo. Niektóre z tych miast wyglądają do dziś jakby architektoniczny krajobraz miejski zatrzymał się w siedemnastowiecznej Japonii. Oto kilka z nich, te najbardziej przepełnione przepiękną japońską architekturą.

Narai-juku 奈良井宿 (Nagano)

Narai-juku 奈 良 井 宿 znajduje się w dzisiejszym mieście Shiojiri 塩 尻 市 w prefekturze Nagano i uznana została dziedzictwem narodowym Japonii. Jest trzydziestym czwartym z sześćdziesięciu dziewięciu stacji Nakasendō 中 山 道, a także drugą z jedenastu stacji wzdłuż doliny Kisoji木 曽 路.

W Narai-juku 奈 良 井 宿 znajduje się Muzeum Kamitoiya gdzie podziwiać można ponad  400 różnych przedmiotów używanych w życiu codziennym okresu Edo. Dorocznie 3 dnia lutego odbywa się w tym mieście Festiwal Świeczek Lodowych. Tradycyjnie wykonane z lodu świece są rozstawiane na ulicach, tworząc niesamowitą zimową atmosferę.

Tsumago-juku 妻籠宿 (Nagano)

Tsumago-juku 妻 籠 宿 było jednym z kilku miast pocztowych w rejonie Kiso. Stało się jednak pierwszym miastem pocztowym w Japonii, w którym od 1976 roku podjęło działania na rzecz ochrony architektury i krajobrazu okresu Edo, jaki znajduje się na jego terenie.

Na ternie miasta znajduje się między innymi taka perełka historyczna jak Muzeum Nagisomachi 南 木 曽 町 博 物 館. Obiekt składa się z trzech części:

• Wakihonjin-okuya 南 木 曽 町 博 物 館
• Tsumago-juku Honjin 妻 籠 宿 本 陣
• Archiwum Historycznego

Wakihonjin-okuya 南 木 曽 町 博 物 館 to budynek z 1877 roku stanowiący dziedzictwo narodowe. Tsumago-juku Honjin 妻 籠 宿 本 陣 to naturalnej wielkości replika Honjin 本 陣, czyli obiektu noclegowego specjalnie wyznaczonego dla Daimyō 大 名 będącego w podróży, natomiast w Archiwum Historycznym można znaleźć dokumenty i artefakty dotyczące samego miasta.

Wakihonjin-okuya 南 木 曽 町 博 物 館 posiada przepięknie i pieczołowicie wykończone wnętrze a widok światła słonecznego wpadającego przez drewniane okna jest podobno niesamowicie hipnotyzujący. Efekt ten można podziwiać w okresie od września do marca.

Magome-juku 馬籠宿 (Gifu)

Magome-juku 馬 籠 宿 to jedno z najbardziej zaludnionych miast pocztowych i czterdzieste trzecie na całym szlaku. W swojej całej historii miasto dwukrotnie spłonęło w 1895 i 1915 roku.  Opanowanie pożarów w takich miejscach było bardzo ciężkie z uwagi na jego położenie na wzgórzu i braku dostatecznych ilości rezerw wody. Obecne miasto oczywiście jest po odbudowie lecz zachowano jego tradycyjny styl architektoniczny.

W tym mieście urodził się także japoński słynny pisarz Shimazaki Tōson 島 崎 藤 村. Na jego cześć  zbudowano tam muzeum, w którym można znaleźć ponad 6000 dokumentów i materiałów z nim związanych.

W mieście znajduje się również tradycyjny młyn wodny, który wraz z brukowanymi ulicami stał się jego symbolem. Co ciekawe młyn wodny nadal wytwarza energię elektryczną zapewniając jej stały dopływ do budynku, w którym się znajduje.

Samegai-juku  醒井宿 (Shiga)

Samegai-juku  醒 井 宿 jest sześćdziesiątym pierwszym miastem pocztowym na Nakasendō obecnie w obrębie miasta Maibara . Miasto słynie z czystych wód płynącej przez nie rzeki.

Baikamo, są popularnym widokiem w Samegai-juku. Te małe kwiaty rosną tylko na obszarach z czystą wodą. Kwitną od połowy lipca do końca sierpnia i wyglądają jak kwiaty śliwki. Ze źródłem rzeki przepływającej przez miasto, związana jest legenda o legendarnym japońskim księciu, który uleczył swoją ranę wodami ze źródła tej rzeki.

Kusatsu-juku 草津宿 (Shiga)

To tutaj łączą się trasy Nakasendō 中 山 道 i Tōkaidō 東 海 道 nazywana „Drogą wschodniego morza” lub „Szlakiem na wschód wzdłuż morza”, czyniąc z niego ważne miasto dla podróżników.

Jedną z największych atrakcji jest tutaj Kusatsu-juku Honjin 草 津 宿 本 陣. Wiadomo, że ten Honjin 本 陣 gościł takie osobistości historyczne jak dowódca wojskowy Hijikata Toshizo 土 方 歳 三 i członek czterdziestu siedmiu roninów, Kira Kozuke-no-suke 上 野 介. Obiekt został otwarty dla zwiedzających po przebudowie w 1996 roku. Duża część wnętrza została odrestaurowana, w stylu okresu Edo.

Kusatsu Kaido Koryukan jest również popularnym punktem historycznym, w którym można poznać historię tego miasta. Znajdują się tam eksponaty z epoki oraz  miniaturowy model miasta Kusatsu-juku.

Tak zakończymy naszą wycieczkę przez Nakasendō 中 山 道. Resztę trzeba zobaczyć na żywo.

Bardzo dziękuję THE GATE za możliwość wykorzystania artykułu, który możecie zobaczyć tutaj.